Definicja „niezdolności do pracy" zawarta jest w art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162 poz. 1118).
Wyżej wymieniona ustawa wskazuje również, że „zachowanie zdolności do pracy w warunkach określonych w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych, nie stanowi przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy".
 Lekarz, specjalista medycyny pracy, po przeprowadzeniu badania, wydaje orzeczenie (w formie zaświadczenia), w którym po uwzględnieniu wyników badań i dokonaniu oceny zagrożeń na stanowisku pracy, zostają stwierdzone przeciwwskazania lub ich brak do pracy na określonym stanowisku. Tak więc to zaświadczenie lekarskie stwierdzające przeciwwskazania medyczne do wykonywania określonej pracy lub stwierdzające brak takich przeciwwskazań, a nie orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy, stanowi podstawę do nawiązania lub nie nawiązania stosunku pracy.
 W związku z tym, osoba, która ma orzeczoną przez lekarza ZUS całkowitą niezdolność do pracy może podjąć pracę w warunkach zakładu pracy chronionej lub na otwartym rynku pracy na stanowisku pracy, które jest oprzyrządowane i dostosowane odpowiednio do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności – art. 2 punkt 8 i art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. nr. 127, poz. 721).
Należy jednak pamiętać, że przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.) regulują zasady zmniejszania lub zawieszania prawa do świadczeń w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego (tj. zatrudnienia, służby lub innej pracy zarobkowej albo prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej).
W razie osiągania przychodu w kwocie przekraczającej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, nie wyżej jednak niż 130% tej kwoty, świadczenie ulega odpowiedniemu zmniejszeniu. Natomiast w razie osiągania przychodu w kwocie wyższej niż 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy ulega zawieszeniu.
Reasumując, w sytuacji objęcia projektem osoby niepełnosprawnej posiadającej orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy Wnioskodawca nie jest zwolniony z konieczności osiągnięcia minimalnego wymaganego poziomu wskaźnika efektywności zatrudnieniowej wynoszącego w przypadku  osób o znacznym stopniu niepełnosprawności 12%.
W kontekście konieczności osiągnięcia w/w wskaźnika efektywności zatrudnieniowej pragniemy zwrócić uwagę na możliwość zastosowania w stosunku do osób z niepełnosprawnościami instrumentu zawodowego w postaci wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, dostosowania stanowiska pracy do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, którego zasady stosowania zostały opisane w Załączniku nr 7 do Regulaminu konkursu.