W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczone w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

Często zadawane pytania do konkursu - Poddziałanie IX.2.1 (2/2015) - Regionalny Program Operacyjny WUP Łódź

Często zadawane pytania do konkursu - Poddziałanie IX.2.1 (2/2015)

Asset Publisher

Rozliczanie projektu
Pozostałe
Grupy docelowe
Formy wsparcia
Tak, możliwe jest sfinansowanie zakupu wózka inwalidzkiego lub innego sprzętu rehabilitacyjnego oraz sfinansowanie budowy podjazdu dla osoby niepełnosprawnej. Zgodnie z Wytycznymi w zakresie realizacji przedsięwzięć w obszarze włączenia społecznego i zwalczania ubóstwa z wykorzystaniem środków EFS i EFRR na lata 2014-2020, aby umożliwić pozostanie osób z niepełnosprawnościami i osób niesamodzielnych w lokalnej społeczności, dopuszcza się finansowanie działań pozwalających tym osobom na w miarę możliwości samodzielne funkcjonowanie, w tym działań zwiększających mobilność, autonomię, bezpieczeństwo osób z niepełnosprawnościami i osób niesamodzielnych (np. likwidowanie barier architektonicznych w miejscu zamieszkania, sfinansowanie wypożyczenia sprzętu niezbędnego do opieki nad osobami niesamodzielnymi lub sprzętu zwiększającego samodzielność osób, usługi dowożenia posiłków, przewóz do miejsca pracy lub ośrodka wsparcia); przy czym tego rodzaju działania realizowane są wyłącznie jako element kompleksowych projektów dotyczących usług asystenckich lub usług opiekuńczych i mogą być finansowane z EFS.
W związku z powyższym zakup wózka inwalidzkiego, innego sprzętu rehabilitacyjnego lub budowa podjazdu dla osoby niepełnosprawnej objętej wsparciem w ramach projektu może być wydatkiem kwalifikowanym, jeżeli wsparcie takie wpisuje się w powyższe założenia.

W przypadku zakupu wózka inwalidzkiego, sprzętu rehabilitacyjnego, który oznaczamy w budżecie jako środek trwały, faktura powinna zostać wystawiona na beneficjenta. Istnieje możliwość, aby po zakończonej realizacji projektu zakupiony sprzęt np. wózek inwalidzki, przekazać nieodpłatnie danemu uczestnikowi, który użytkował go w trakcie realizacji projektu.

Natomiast w przypadku wydatków związanych z likwidowaniem barier architektonicznych w miejscu zamieszkania, które oznaczamy w budżecie jako cross-financing, faktura powinna być wystawiona na uczestnika - daną osobę fizyczną, a wnioskodawca jedynie sfinansuje koszty takiego wydatku.
Zgodnie z Wytycznymi w zakresie realizacji przedsięwzięć w obszarze włączenia społecznego i zwalczania ubóstwa z wykorzystaniem środków EFS i EFRR na lata 2014-2020, wsparcie usług asystenckich musi prowadzić każdorazowo do zwiększenia liczby miejsc świadczenia usług asystenckich prowadzonych przez danego beneficjenta w stosunku do danych z roku poprzedzającego rok rozpoczęcia realizacji projektu. Zapis ten należy rozumieć, iż zaplanowanie w ramach projektu usługi asystenckiej powinno prowadzić do zatrudnienia nowych asystentów powyżej liczby asystentów zatrudnionych w roku poprzedzającym rok rozpoczęcia realizacji projektu. Niedozwolone jest zastępowanie środków finansowania już zatrudnionych asystentów (środki prywatne, JST) środkami EFS. Za miejsce świadczenia usług asystenckich należy rozumieć liczbę asystentów świadczących usługi i finansowanych w ramach projektu.
W Polsce zawód asystenta osoby niepełnosprawnej został wprowadzony do polskiej klasyfikacji zawodów, w grupie Pracownicy pomocy społecznej i pracy socjalnej. Zawód ten został opisany następująco: Asystent ułatwia osobie niepełnosprawnej wykonywanie czynności dnia codziennego, pomaga jej w uzyskaniu jak największej samodzielności oraz współpracuje z instytucjami i organizacjami społecznymi w celu zapewnienia optymalnych warunków do samodzielnej rehabilitacji; wspiera osoby niepełnosprawne w realizacji programu rehabilitacji społecznej i zawodowej.
Zadania zawodowe asystenta osoby niepełnosprawnej to:
  • współtworzenie programów rehabilitacji i pomocy osobie niepełnosprawnej,
  • doradzanie w zakresie usług medycznych, rehabilitacyjnych, przekwalifikowania zawodowego, kontaktów społecznych, usług kulturalnych, rekreacji i integracji ze środowiskiem,
  • diagnozowanie warunków życia i dążenie do usuwania wszelkiego typu barier (psychologicznych, społecznych, architektonicznych, komunikacyjnych itp.),
  • pobudzanie aktywności osoby niepełnosprawnej, jej rodziny oraz najbliższego otoczenia celem udzielania jak najefektywniejszej pomocy,
  • planowanie, kontrolowanie, ocenianie indywidualnego programu, planu pomocy osoby niepełnosprawnej,
  • włączanie osoby niepełnosprawnej w programy instytucji i placówek świadczących usługi rehabilitacyjne,
  • współpraca z mediami ułatwiająca poszukiwanie sponsorów i sojuszników w działaniach na rzecz osób niepełnosprawnych.
Zakres usług asystenckich uzależniony powinien być od faktycznego stanu funkcjonowania osoby niepełnosprawnej (indywidualizacja podejścia).
 
Natomiast osobisty asystent osoby niepełnosprawnej to wykonawca woli i poleceń osoby niepełnosprawnej w realizacji jej podstawowych, codziennych czynności. Jego rolą jest pomoc niepełnosprawnym w wykonaniu podjętych już przez nich działań oraz inspirowanie i zachęcanie do aktywności, doradzanie, wsparcie psychicznie i emocjonalne. Asystent osobisty ma być towarzyszem i przyjacielem w nawiązywaniu nowych relacji społecznych. Zakłada się, iż osobisty asystent osoby jest potrzebny nie tylko aktywnym niepełnosprawnym. Osoba niepełnosprawna, która otrzymała asystenta, nie zawsze może podjąć pracę. Jest to proces gdzie osoba niepełnosprawna może potrzebować asystenta tylko podczas zakupów, wyjścia do kina czy na spacer. Dla osoby niewidomej asystent będzie przewodnikiem i lektorem, dla niesłyszącej przede wszystkim tłumaczem. To osoba niepełnosprawna decyduje, kiedy i do jakich czynności potrzebuje asystenta.

Przedstawiony zakres zadań asystenta osoby niepełnosprawnej i osobistego asystenta wskazuje podstawowe różnice pomiędzy zakresem usług dwóch ww. asystentów. Usługi asystenta osoby niepełnosprawnej mają charakter sformalizowany i zostały z góry określone, dotyczą szeroko pojętego włączenia społeczno-zawodowego. Natomiast w przypadku usług asystenta osobistego ich zakres reguluje umowa zawarta pomiędzy ww. asystentem a osobą niepełnosprawną i koncentrują się na pomocy przy codziennych podstawowych czynnościach.
Tak, istnieje możliwość przeszkolenia asystentów w ramach projektu przed rozpoczęciem świadczenia przez nich usług na rzecz osób z niepełnosprawnościami. Należy jednak mieć świadomość, że wsparcie świadczone w ramach usług asystenckich powinno być wsparciem wysokiej jakości dostosowanym do indywidualnych potrzeb osób wynikających z poszczególnych rodzajów niepełnosprawności oraz zakresu czynności wykonywanych przez asystenta w ramach usługi asystenckiej.
Nie, usługi w ramach projektu zgodnie z Załącznikiem nr 7 do Regulamiu konkursu nr RPLD.09.02.01-IP.01-10-002/15  są świadczone bezpłatnie uczestnikom projektu.
Zasadne jest świadczenie usług na wysokim poziomie, w związku z czym osoba prowadząca zajęcia rozwijające minimum dwie z ośmiu kompetencji kluczowych powinna posiadać odpowiednie udokumentowane wykształcenie, doświadczenie i umiejętność pracy z dziećmi. Przykładowo zasadne jest, aby zajęcia rozwijające kompetencje informatyczne prowadziła osoba posiadająca wykształcenie informatyczne i doświadczenie szkoleniowe, czy w pracy z dziećmi.
Nie określono wymagań minimalnych dotyczących wsparcia realizowanego w ramach usług placówek wsparcia dziennego. Należy ponadto pamiętać, że formy i metody pracy danej placówki powinny być odpowiedzią na wynik diagnozy ogólnej, a więc całego kręgu małoletnich mogących uczęszczać do placówki, jak i diagnozy indywidualnej danego dziecka. To stanowi o atrakcyjności i odmienności danej placówki w porównaniu na przykład z zajęciami w szkole, co potencjalnie może przyciągnąć dzieci z podwórek, a nawet pomóc w adaptacji do szkoły. Dobór odpowiednich form i metod zawsze zależy od wielu czynników. Powinny one być przemyślane, właściwie dobrane do wieku, potrzeb dziecka, jego zainteresowań, umiejętności kadry oraz warunków jakie w danej chwili są dostępne. Ich wybór zależy także od osobowości dzieci oraz specyfiki grupy wychowawczej.
Realizacja wsparcia w świetlicach wpisuje się w założenia konkursu nr RPLD.09.02.01-IP.01-10-002/15. Należy jednak zastanowić się nad dostępnością do usług świadczonych w przedmiotowych świetlicach ponieważ ograniczenie wsparcia do kilku razy w miesiącu może być niewystarczające. Ponadto należy zwrócić uwagę, że uczestnikami projektu powinny być dzieci (powyżej 3 roku życia) i młodzież, a nie wszyscy mieszkańcy gminy.
Wymagania stawiane osobom pracującym z dziećmi w placówce wsparcia dziennego zostały określone w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Ponadto w Załączniku nr 7 do Regulaminu konkursu nr RPLD.09.02.01-IP.01-10-002/15, dookreślono, że osoba będącą opiekunem dzieci w placówce wsparcia dziennego musi posiadać wykształcenie pedagogiczne i minimum 2-letnie doświadczenie pracy na ww. stanowisku pracy. Nie jest możliwe, aby osoba posiadająca ukończone studia na kierunku socjologia i nie posiadająca doświadczenia zawodowego na ww. stanowisku w wymiarze co najmniej 2 lat została zatrudniona do przedmiotowego projektu na stanowisku opiekun dzieci.
Tak, istnieje możliwość przeszkolenia asystentów w ramach projektu przed rozpoczęciem świadczenia przez nich usług na rzecz osób z niepełnosprawnościami. Przy czym należy mieć świadomość, że wsparcie świadczone w ramach usług asystenckich powinno być wsparciem wysokiej jakości dostosowanym do indywidualnych potrzeb osób wynikających z poszczególnych rodzajów niepełnosprawności oraz zakresu czynności wykonywanych przez asystenta w ramach usługi asystenckiej.
Tak. Zgodnie z zapisami Regulaminu konkursu istnieje możliwość tworzenia także alternatywnych form opieki dla dzieci (powyżej 3 roku życia) i młodzieży w tym różnorodnych świetlic, służących integracji społecznej oraz zapobieganiu patologiom innym niż placówki wsparcia dziennego, określone w Ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemu pieczy zastępczej.
Standardy realizacji wsparcia w ww. zakresie zostały opisane w Załączniku nr 7 Wymagania dotyczące standardu oraz cen rynkowych do Regulaminu konkursu.

Tak,  tworzone miejsca świadczenia usług opiekuńczych, mogą być miejscami:

  • stałego lub krótkookresowego pobytu dziennego;
  • stałego lub krótkookresowego pobytu całodobowego.

Ponadto usługi asystenckie i opiekuńcze mogą być świadczone w miejscu zamieszkania. Realizacja tego typu działania winna wspierać proces deinstytucjonalizacji, który polega na przejściu od opieki instytucjonalnej do usług świadczonych w lokalnej społeczności.
Realizacja usług opiekuńczych musi być zgodna z  Wytycznymi w zakresie realizacji przedsięwzięć w obszarze włączenia społecznego i zwalczania ubóstwa z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Społecznego i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na lata 2014-2020 - podrozdział 6.2.

W ustawie o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej z dnia 9 czerwca 2011 roku, zgodnie z którą ma być realizowane wsparcie w placówkach wsparcia dziennego nie ma informacji na temat możliwości pomocy rzeczowej w ramach tej formy opieki. Ponadto Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 października 2007 r. w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych, które regulowało m.in. kwestie dotyczące pomocy rzeczowej w przedmiotowych placówkach zostało uchylone. W związku z tym w dniu obecnym brak podstawy prawnej do organizacji ww. formy wsparcia.
Jednakże w przypadku kiedy w polskim systemie prawnym znów będzie podstawa prawna do organizacji przedmiotowej formy wsparcia wydatki z wiązane z pomocą rzeczową będą mogły zostać uznane za kwalifikowane.
Tak, możliwe jest tworzenie nowych miejsc opieki i wychowania w postaci placówek wsparcia dziennego. W przypadku wsparcia na tworzenie nowych placówek/alternatywnych form opieki, Beneficjenci zobowiązani są do zachowania trwałości po zakończeniu realizacji projektu co najmniej przez okres odpowiadający okresowi realizacji projektu. Trwałość jest rozumiana jako instytucjonalna gotowość podmiotów do świadczenia usług pomocy w opiece i wychowaniu w ramach placówek wsparcia dziennego, o których mowa w art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Spełnienie powyższego warunku weryfikowane będzie po upływie okresu wskazanego w decyzji lub umowie o dofinansowanie projektu.

Tak, w ramach typu wsparcia: „rozwój usług placówek wsparcia dziennego oraz innych alternatywnych form opieki dla dzieci (powyżej 3 roku życia) i młodzieży służących integracji społecznej oraz zapobieganiu patologiom" możliwe jest zorganizowanie dla uczestników placówek wsparcia dziennego korepetycji/ kursu językowego, treningów kreatywności i myślenia twórczego, asertywności i umiejętności rozwiązywania problemów, a także działań włączających typu wyjście do kina, teatru, na basen. Wszystkie podejmowane w ramach projektu działania muszą przyczyniać się do osiągnięcia celu szczegółowego PI 9iv „poprawa dostępu do usług społecznych ograniczających ubóstwo i wykluczenie społeczne realizowanych w regionie" i zostać odpowiednio opisane i uzasadnione.
Obligatoryjne jest realizowanie zajęć rozwijających co najmniej dwie z ośmiu kompetencji kluczowych wskazanych w zaleceniu Parlamentu Europejskiego i Rady  z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie (2006/962/WE)  (Dz. Urz. UE L 394 z 30.12.2006, str. 10):

  • porozumiewanie się w języku ojczystym;
  • porozumiewanie się w językach obcych;
  • kompetencje matematyczne i podstawowe kompetencje naukowo-techniczne;
  • kompetencje informatyczne;
  • umiejętność uczenia się;
  • kompetencje społeczne i obywatelskie;
  • inicjatywność i przedsiębiorczość;
  • świadomość i ekspresja kulturalna.
W ramach projektów można zaplanować usługi polegające na tworzeniu nowych placówek wsparcia dziennego bądź rozszerzeniu zakresu usług już działających placówek wsparcia dziennego. Placówkę wsparcia dziennego może prowadzić gmina, podmiot, któremu gmina zleciła realizacje tego zadania albo powiat na podstawie Ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Wszystkie pozostałe instytucje, które nie podlegają ww. ustawie realizują analogicznie jak w ustawie alternatywne formy opieki dla dzieci i młodzieży np.: świetlice, kluby, kółka. Zgodnie z Regulaminem konkursu placówki zapewniają opiekę dzieciom pozbawionym właściwej opieki rodziców oraz dzieciom sprawiającym trudności wychowawcze. Wspierają rodzinę w pełnieniu jej podstawowych funkcji, zaspakajając potrzeby bytowe, rozwojowe, emocjonalne i społeczne dziecka. Propagują właściwe postawy i wartości, których niejednokrotnie brak w rodzinie biologicznej dziecka oraz starają się zapobiegać powielaniu patologicznych i negatywnych wzorców międzypokoleniowych.Zgodnie z zapisami ww. ustawy placówki wsparcia dziennego mogą być prowadzone w formie:
  • opiekuńczej (w tym kół zainteresowań, świetlic, klubów i ognisk wychowawczych) – ich celem jest zapewnienie dziecku opieki i wychowania, pomoc w nauce oraz organizacja czasu wolnego, zabawy, zajęć sportowych a także rozwój zainteresowań;
  • specjalistycznej – ich celem jest organizacja zajęć socjoterapeutycznych, terapeutycznych, korekcyjnych, kompensacyjnych oraz logopedycznych, a także realizacja indywidualnych programów korekcyjnych, programów psychokorekcyjnych lub psychoprofilaktycznych w szczególności terapii pedagogicznej, psychologicznej i socjoterapii;
  • pracy podwórkowej realizowanej przez wychowawcę - ich celem są działania animacyjne i socjoterapeutyczne.
Mogą być również prowadzone w formach łączonych.

wybierz kategorię pytań

FAQ 9.2.1