Z punktu widzenia beneficjenta najważniejsze jest osiągnięcie minimalnej wartości kryterium efektywności zatrudnieniowej, z uwagi na fakt, iż skutkiem nieosiągnięcia kryterium jest zastosowanie reguły proporcjonalności. Beneficjent zobowiązany jest również do wprowadzania danych uczestników do systemu teleinformatycznego i tym samym monitorowania
m.in. wskaźników rezultatu bezpośredniego. Należy przy tym podkreślić, iż wskaźniki rezultatu bezpośredniego mierzone są w krótszym okresie (do 4 tygodni po opuszczeniu projektu) niż kryterium efektywności zatrudnieniowej (do 3 miesięcy po zakończeniu udziału w projekcie).
Kryterium efektywności zatrudnieniowej informuje o odsetku uczestników, którzy w wyniku objęcia wsparciem podjęli zatrudnienie (na podstawie stosunku pracy lub stosunku cywilnoprawnego) lub samozatrudnienie (z wyłączeniem osób, które w ramach danego projektu EFS otrzymały zwrotne lub bezzwrotne środki na podjęcie działalności gospodarczej) w okresie do 3 miesięcy po zakończeniu udziału w projekcie. Spełnienie kryterium oceniane jest wyłącznie w odniesieniu do uczestników, którzy zakończyli udział w projekcie, z wyłączeniem osób, które podjęły naukę w formach szkolnych lub otrzymały dotacje/pożyczkę na założenie działalności gospodarczej. Szczegółowy opis warunków związanych ze spełnieniem kryterium określać będą Wytyczne MliR w zakresie realizacji przedsięwzięć z udziałem środków EFS w obszarze rynku pracy na lata 2014-2020.
W przypadku stosunku pracy, kryterium efektywności zatrudnieniowej należy uznać za spełnione, jeżeli uczestnik projektu zostanie zatrudniony na okres co najmniej trzech pełnych miesięcy, przynajmniej na 1/2 etatu.
Jeśli chodzi o umowy cywilnoprawne, warunkiem uwzględnienia osoby w liczbie uczestników, którzy podjęli zatrudnienie po zakończeniu wsparcia jest spełnienie dwóch przesłanek: (1) umowa jest zawarta na minimum 3 miesiące i (2) wartość umowy jest równa lub wyższa trzykrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
W przypadku umowy o dzieło, w której nie określono czasu trwania umowy, wartość umowy musi być równa lub wyższa trzykrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
Przy samozatrudnieniu warunkiem jest dostarczenie dokumentu potwierdzającego fakt prowadzenia działalności gospodarczej przez okres minimum 3 miesięcy po zakończeniu udziału w projekcie. Dokumentem potwierdzającym fakt rzeczywistego prowadzenia działalności gospodarczej
jest np. dowód opłacenia należnych składek ZUS lub zaświadczenie wydane przez upoważniony
organ (np. ZUS, US, urząd miasta lub gminy). Dostarczenie dokumentu potwierdzającego sam fakt
założenia działalności gospodarczej jest niewystarczające. Przyjęto, że w celu obliczenia minimalnego okresu trzech miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej, jako datę początkową należy brać pod uwagę datę rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej, zgodnie z aktualnym wpisem do ewidencji działalności gospodarczej CEIDG lub KRS.
Natomiast wskaźniki rezultatu bezpośredniego informują o liczbie uczestników, którzy w okresie do 4 tygodni po opuszczeniu projektu znaleźli pracę i obliczane są na podstawie informacji pozyskanych przez beneficjenta od uczestników po opuszczeniu projektu.
Z kolei wskaźniki rezultatu długoterminowego pokazują liczbę uczestników, którzy znaleźli pracę w okresie 6 miesięcy po zakończeniu wsparcia – będą one monitorowane głównie za pomocą badań ewaluacyjnych.
Powyższe wskaźniki rezultatu to wskaźniki wspólne (common indicators), do których monitorowania zobowiązane są wszystkie państwa członkowskie realizujące programy współfinansowane z EFS.
Zgodnie z definicją Komisji Europejskiej, pracującym jest osoba w wieku 15 lat i więcej, wykonująca pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie, z której czerpie zyski lub korzyści rodzinne. Pracującym jest również osoba zatrudniona lub prowadząca własną działalność, która chwilowo nie pracuje ze względu np. na chorobę, urlop, spór pracowniczy czy kształcenie się lub szkolenie.
Poniższa tabela przedstawia główne różnice pomiędzy wskaźnikami rezultatu bezpośredniego a kryterium efektywności zatrudnieniowej:
| Kategoria | Kryterium efektywności zatrudnieniowej | Wskaźnik rezultatu bezpośredniego |
| Podstawa prawna | PO WER; Wytyczne MIiR w zakresie realizacji przedsięwzięć z udziałem środków EFS w obszarze rynku pracy na lata 2014-2020 | rozporządzenie w sprawie EFS nr 1304/2013 oraz wytyczne KE dot. monitorowania i ewaluacji EFS |
| Okres monitorowania | do 3 miesięcy po zakończeniu udziału w projekcie | 4 tygodnie po opuszczeniu projektu |
| Wymagany okres zatrudnienia | w przypadku nawiązania stosunku pracy – co najmniej na 3 miesiące i przynajmniej na 1/2 etatu; w przypadku umów cywilnoprawnych – minimum na 3 miesiące oraz o wartości równej lub wyższej trzykrotności minimalnego wynagrodzenia; w przypadku samozatrudnienia - prowadzenie działalności gospodarczej przez co najmniej 3 miesiące od daty rozpoczęcia wykonywania działalności | nie określono |
| Forma zatrudnienia | stosunek pracy, stosunek cywilnoprawny, samozatrudnienie | nie określono (każda forma przewidująca wynagrodzenie i ubezpieczenie danej osoby) |
| Czy osoby, które w ramach projektu EFS otrzymały środki na założenie działalności gospodarczej należy wykazywać jako pracujące? | nie, osoby te nie są uwzględniane w kryterium efektywności zatrudnieniowej (zarówno w liczbie osób, które podjęły pracę, jak i zakończyły udział w projekcie) – wsparcie dla nich jest wyłączone z rygoru zapewnienia efektywności zatrudnieniowej | tak, wskaźniki rezultatu bezpośredniego należy mierzyć wśród wszystkich uczestników, którzy otrzymali wsparcie w ramach projektu |
| Konsekwencje nieosiągnięcia miernika | reguła proporcjonalności | niewykonanie celu określonego w Programie; reguła proporcjonalności – jeśli wskaźnik określono we wniosku o dofinansowanie |