Wydawca treści - Wojewódzki Urząd Pracy w Łodzi

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa rodzinnego wybrana przez pacjenta, indywidualnie planuje i realizuje kompleksową opiekę pielęgniarską nad pacjentem i jego rodziną w miejscu zamieszkania. Odpowiada za planowanie, realizowanie oraz kontrolowanie efektów pielęgnacyjnych, leczniczych i terapeutycznych na podstawie prowadzonego procesu pielęgnowania.

Zadania zawodowe:

rozpoznawanie potrzeb pielęgnacyjnych i problemów zdrowotnych,
przeprowadzanie wywiadów środowiskowych,
przygotowywanie i aktywizowanie do samoopieki i samopielęgnacji w chorobie i niepełnosprawności,
wykonywanie badania fizykalnego,
ocena stanu ogólnego chorego oraz procesu jego zdrowienia,
wykonywanie testów diagnostycznych (pomiary poziomu glukozy, ciśnienia tętniczego krwi, akcji serca),
pobieranie materiału do badań diagnostycznych przy użyciu zestawów do pobierania,
udzielanie pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia i w nagłych zachorowaniach,
podawanie leków różnymi drogami i technikami, samodzielnie oraz na zlecenie lekarza,
zakładanie opatrunków na rany, odleżyny, oparzenia,
cewnikowanie pęcherza moczowego,
wykonywanie wlewek doodbytniczych,
wykonywanie zabiegów pielęgnacyjno-leczniczych w stomiach, przetokach i ranach trudno gojących,
zdejmowanie szwów,
wykonywanie inhalacji,
wykonywanie zabiegów z zastosowaniem ciepła i zimna,
ustalanie diety w żywieniu przewlekle chorych,
dobór technik karmienia w zależności od stanu chorego,
prowadzenie rehabilitacji przyłóżkowej w ramach profilaktyki przeciwodleżynowej,
drenaż ułożeniowy, prowadzenie gimnastyki oddechowej,
prowadzenie ćwiczeń usprawniających.

Warunki podjęcia pracy w zawodzie:

Do podjęcia pracy w zawodzie pielęgniarki – specjalisty pielęgniarstwa rodzinnego wymagane jest posiadanie wykształcenia wyższego pierwszego stopnia oraz ukończenie lub odbywanie kursu kwalifikacyjnego bądź specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego. Placówki kształcące pielęgniarki to uniwersytety medyczne i inne uczelnie wyższe prowadzące kształcenie na kierunku pielęgniarstwo. Niezbędne jest też posiadanie prawa wykonywania zawodu wydawanego przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych. System kształcenia pielęgniarek przewiduje edukację w ramach kursów kwalifikacyjnych i specjalizacji.

Wymagania psychofizyczne:

Pielęgniarkę specjalistę pielęgniarstwa rodzinnego powinny cechować:

wysoki poziom etyczno-moralny,
odpowiedzialność,
empatia,
wrażliwość na sprawy innych ludzi,
wnikliwość obserwacji,
skuteczność działania,
operatywność,
inicjatywa,
umiejętność współdziałania i komunikowania,
prawność układu kostno-stawowego,
koordynacja wzrokowo-ruchowa, dobra pamięć,
ciągłe kształcenie i udział w różnych formach doskonalenia zawodowego,
koordynacja wzrokowo – ruchowa.

Przeciwwskazania do wykonywania zawodu:

Przeciwwskazaniami do wykonywania zawodu pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa rodzinnego są:

choroby powodujące utratę przytomności (np. epilepsja, cukrzyca);
niesprawność narządów wewnętrznych dużego stopnia;
niesprawność narządu wzroku niedająca się skorygować okularami;
nosicielstwo chorób zakaźnych oraz pasożytniczych;
choroby psychiczne;
niesprawność narządów ruchu, szczególnie kończyn górnych;
uzależnienie od alkoholu, leków i narkotyków.

Możliwości i szanse zatrudnienia:

Pielęgniarka specjalista pielęgniarstwa rodzinnego może wykonywać pracę w środowisku domowym pacjenta oraz w gabinecie pielęgniarki rodzinnej. Może pracować m.in. w różnych zakładach opieki zdrowotnej, ośrodkach pomocy społecznej oraz placówkach nauczania i wychowania.