Wydawca treści - Wojewódzki Urząd Pracy w Łodzi

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa psychiatrycznego jest osobą wykonującą zawód medyczny, uprawnioną do udzielania świadczeń: pielęgnacyjnych, zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych oraz prowadzącą promocję zdrowia i edukację zdrowotną dla pacjentów z zaburzeniami psychicznymi i ich rodzin. Pielęgniarka - specjalista pielęgniarstwa psychiatrycznego w swojej pracy pielęgnuje i rehabilituje pacjentów z zaburzeniami psychicznymi. Przygotowuje pacjentów do samodzielnej egzystencji w środowisku rodzinnym i społecznym.

Zadania zawodowe:

Praca w zawodzie pielęgniarki – specjalisty pielęgniarstwa psychiatrycznego ma charakter zarówno umysłowy, jak i fizyczny. Zwykle realizuje czynności polegające m.in. na:

rozpoznawaniu potrzeb psychofizycznych i problemów zdrowotnych,
planowaniu i sprawowaniu opieki nad pacjentami z zaburzeniami psychicznymi i uzależnionymi,
przygotowaniu i aktywizowaniu do samoopieki w chorobie,
wykonywaniu badania fizykalnego,
wykonywaniu pomiarów podstawowych parametrów życiowych, ich oceny i interpretacji,
ocenie stanu ogólnego pacjentów oraz procesu ich zdrowienia,
pobieraniu materiału do badań diagnostycznych,
podawaniu leków samodzielnie i na zlecenie lekarza,
udzielaniu pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia,
wykonywaniu zabiegów pielęgnacyjno-leczniczych,
wspieraniu i przygotowaniu pacjentów do terapii,
wspieraniu i edukowaniu rodziny do sprawowania opieki w chorobie i niepełnosprawności,
prowadzeniu edukacji zdrowotnej, prowadzeniu dokumentacji pielęgniarskiej.

Warunki podjęcia pracy w zawodzie:

Warunkiem podjęcia pracy w zawodzie pielęgniarki specjalisty pielęgniarstwa psychiatrycznego jest ukończenie studiów wyższych I stopnia na kierunku pielęgniarstwo i uzyskanie zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu pielęgniarki wydanego przez Okręgowa Radę Pielęgniarek i Położnych właściwą ze względu na miejsce wykonywania zawodu, oraz uzyskanie uprawnień pielęgniarki specjalisty pielęgniarstwa neonatologicznego. Uprawnienia takie uzyskuje się w ramach kształcenia podyplomowego, szkolenia specjalizacyjnego zwanego „specjalizacją”, zakończonego egzaminem państwowym zgodnie z obowiązującymi aktami prawnymi w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych. (Obwieszczenie Ministra nauki i szkolnictwa wyższego z dnia 9 lutego 2018r. (Dz. U. poz. 349) w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra nauki i szkolnictwa wyższego w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, farmacji, pielęgniarstwa i położnictwa). Pielęgniarki mają ustawowy obowiązek kształcenia podyplomowego. System ten przewiduje edukację w ramach kursów specjalistycznych, kwalifikacyjnych bądź specjalizacji w określonej dziedzinie pielęgniarstwa

Wymagania psychofizyczne:

Dla pracownika wykonującego zawód pielęgniarki – specjalisty pielęgniarstwa psychiatrycznego ważne są:

sprawność układu kostno-stawowego,
koordynacja wzrokowo-ruchowa,
zdolność koncentracji uwagi,
podzielność uwagi,
predyspozycje do współpracy i współdziałania,
łatwość wypowiadania się,
zdolność analizowania sytuacji i podejmowania ryzyka,
zdolność skutecznego przekonywania,
kontrolowanie własnych emocji,
odporność emocjonalna,
cierpliwość,
podzielność uwagi,
gotowość do ustawicznego uczenia się oraz dzielenia się wiedzą.

Przeciwwskazania do wykonywania zawodu:

choroby powodujące utratę przytomności
niesprawność narządów wewnętrznych dużego stopnia,
niesprawność narządu wzroku niedająca się skorygować okularami,
nosicielstwo chorób zakaźnych oraz pasożytniczych,
niesprawność narządu słuchu niedająca się skorygować aparatem słuchowym, choroby psychiczne,
niesprawność narządów ruchu, szczególnie kończyn górnych.

Możliwości i szanse zatrudnienia:

Pielęgniarka – specjalista pielęgniarstwa psychiatrycznego może pracować w takich miejscach jak:

oddziały szpitale, w tym: oddziały dzienne, oddziały ogólnopsychiatryczne, oddziały psychiatryczne dla dzieci i młodzieży, oddziały psychiatrii sądowej, oddziały terapii uzależnień,
poradnie i gabinety zdrowia psychicznego,
pracownie diagnostyczne i punkty pobrań materiałów do badań, pomieszczenia warsztatów terapii zajęciowej.

Praca może być realizowana także w środowisku domowym pacjentów.