Spośród wszystkich gatunków roślin i zwierząt żyjących na Ziemi milionowi grozi wyginięcie. Naukowcy twierdzą że świat wchodzi w szóste masowe wymieranie. Tym razem jest ono spowodowane działaniem jednego gatunku – człowieka. Degradacja i utrata siedlisk, nadmierna eksploatacja zasobów, rozprzestrzenianie się gatunków inwazyjnych, zanieczyszczenie środowiska oraz zmiany klimatu. To efekt działalności człowieka – przede wszystkim przemysłowej produkcji żywności, przełowienia mórz i oceanów, niszczenia ekosystemów rzecznych czy wycinki lasów. Wzrost tempa znikania gatunków nastąpił około 10 tysięcy lat temu, wraz ze ekspansją populacji ludzkiej. Jednak niespotykana w historii  degradacja środowiska naturalnego rozpoczęła się w XIX wieku, wraz z rewolucją przemysłową. Wobec tej dramatycznej sytuacji niezbędna jest ogólnosystemowa ochrona zasobów przyrodniczych na całym świecie. Pierwsze próby międzynarodowego działania na rzecz ochrony przyrody podjęto jeszcze w ubiegłym stuleciu i na początku naszego wieku. Miały one charakter konserwatorski i dotyczyły między innymi ochrony ptaków i wielorybów. Po II wojnie światowej działania na rzecz ochrony środowiska przekroczyły ramy konserwatorstwa przyrodniczego i objęły również ochronę zasobów przyrody. Ważnym elementem działań systemowym jest kształcenie specjalistów w dziedzinie ochrony zasobów przyrody. Studia na kierunku Zarządzanie środowiskiem przyrodniczym przekazują wiedzę z zakresu ekologii i ochrony przyrody, uwarunkowań prawnych i organizacyjnych dotyczących tworzenia obszarów chronionych. Ich funkcjonowania finansowania i zarządzania. Student uczy się rozpoznawać chronione gatunki i siedliska, prowadzić badania ekologiczne i monitoring zagrożonych gatunków. Dowiaduje jak stosować wiedzę ekonomiczną i prawną w ochronie przyrody, jak rozpoznawać i przeciwdziałać różnorodnym zagrożeniom. Nabywa również wiedzę na temat prowadzenia dialogu i współpracy na rzecz zachowania zasobów przyrodniczych.